میوه لیلیوم اورینتال واریته سالمون استار

بذر های لیلیوم

کاشت بذر گلهای پیازی معمولا در ایران طرفداری ندارد شاید هم اطلاعات مناسبی در مورد کاشت بذر این گونه گیاهان ارائه نشده است .معمولا در ایران افراد می خواهند زود به گل نشستن گیاهان خود را ببینند و گلخانه داران نیز می خواهند زود تر به سود سرمایه گزاری خود برسند برای همین است که کسی به فکر پرورش ارقام جدید گیاهان زینتی نمی افتند و ما همیشه وارد کننده ایم با وجود داشتن مناطق مناسب بسیار زیاد در سرتاسر ایران .

اولین قدم برای کاشت بذر لیلیوم شناسایی نوع لیلیومی است که بذر ان را در اختیار داریم باید بذور برای داشتن جنین و اندواسپرم بررسی شوند چون بسیاری از انواع لیلیوم بذور خالی زیادی تولید می کنند .

این بذور خالی سبک بوده و کاملا صاف می باشند و باد یا حتی نفس شما هم انها را تکان می دهد و شما می توانید این بذور را بسیار ساده از بذور سالم و جنین دار با بازدم خود جدا کنید بررسی کاملتر اینگونه است که با احتیاط بذر را با یک پنس یا چیز مشابه بر می دارید از کنار بذر ان را بردارید تا به جنین احتمالی اسیبی نرسد سپس این بذر را در مقابل نور لامپ های مهتابی و کم مصرف نگاه کنید در صورتی که بذر دارای جنین باشد می توانید ان را در وسط بذر مشاهده کنید .در این تصویر می توانید جنین را درون بذر مشاهده کنید فلش بذر را نشان می دهد برای نگاه دقیقتر بر روی عکس کلیک کنید

لیلیوم از نظر جوانه زنی بذر به ۴ دسته تقسیم می شود

1. بذوری که نیاز به دوره سرمایی برای جوانه زنی ندارند که انواع لیلیوم های آسیاتیک , ترومپت یا شیپوری برخی گونه های وحشی و برخی از بذور هیبریدهای اورینپت (Orienpet) این گونه بذور بعد از جوانه زنی مستقیماً یک برگ بلند به طول تقریباً ۱۰ سانتیمتر تولید می کند و از خاک خارج می شود .اینگونه بذور بعد از اولین برگ ریشه خود را بزرگتر می کنند و بعد شروع به تولید یک پیاز بسیار کوچک در پایین برگ اولینه می کنند که اولین برگ حقیقی از این پیاز کوچک رشد می کند چون برگی که در ابتدا از بذر رشد کرده بود برگ حقیقی نیست .طرح ساده ای از این نوع بذور را می توانید در این فایل پی دی اف مشاهده کنید seeding.pdf. فرایند رشد با افزایش تعداد فلس های پیاز کوچک ادامه میابد و پیاز بعد از ۱۸ ماه تا ۳ سال اولین گل خود را تولید می کند معمولا اولین سال فقط یک گل تولید می شود ولی در سالهای بعد تعداد گلها افزایش میابد .این تصویر لیلیوم های آسیاتیک بذری را نشان می دهد شما می توانید برگ های اولیه که بلند هستند و پوسته بذر را با خود دارند را تشخیص دهید تعدادی هم برگ حقیقی خود را تولید کرده اند که از دیگر برگ ها متمایز هستند با عرض بیشتر خود این لیلیوم های بذری ۷۰ روزه هستند
   
2. بذوری که برای جوانه زنی باید ۴ هفته در دمای صفر درجه یا کمتر نگهداری شوند که لیلیوم های اورینتال و برخی از هیبریدهای اورینپت و برخی گونه های وحشی که از اجداد لیلیوم های اورینتال هستند از این گونه می باشند .این گونه بذور بعد از دوره سرمایی و جوانه زنی به جای برگ فقط یک ریشه تولید می کنند و هیچ برگی تولید نمی کند پیاز کوچکی در این گونه لیلیوم ها زمان بیشتری برای تولید پیازچه نیاز دارد و این زمان تقریباً ۳ تا ۴ ماه می باشد زمانی که این پیازچه ها تولید شدند این پیازچه ها نیاز به یک دوره سرمایی دیگر به مدت ۱۲ هفته با درجه حرارت ۲ تا ۴ درجه سانتیگراد دارند می توانید این مدت را بیشتر کنید که برای رشد در مرحله بعدی بهتر است ولی بدون این مرحله سرمایی پیازچه ها هرگز برگی تولید نخواهند کرد بعد از اتمام این دوره سرمایی پیازچه ها را می توانید بکارید تا بعد از چند هفته اولین برگ خود را تولید کنند به یاد داشته باشید در هنگام کاشتن پیازچه یا پیاز انواع اورینتال باید به خاطر داشته باشید که پیاز ها را در جایی بکارید که بعد از شروع رشد به خاک بالای پیاز افتاب زیادی نتابد ولی برگها باید نور کافی داشته باشند برای همین بهتر است پیازها را در مکان نورگیر در کنار هم بکارید تا ساقه ها و برگ ها بعد از رشد مانع از تابش افتاب به خاک شوند چون تابش افتاب به خاک باعث گرم شدن خاک می شود و این گرما برای پیازهای انواع اورینتال مضر می باشد .
   
3. بذوری که بعد از دوره سرمایی ۴ هفته ای برای تشکیل پیازچه برای مدت چند ماه نگهداری می شوند ولی برای جوانه زنی پیاز نیاز به دوره سرمایی دوباره ندارند بقیه موارد مشابه با بذور اورینتال می باشد .
4. بذوری که جوانه زنی پیچیده ای دارند این بذور به خاطر روش سخت و پیچیده وقت گیر بوده و افراد کمی مایل به انجام ان خواهند بود .برخی گونه های وحشی و نسل اول هیبریدهای برخی گونه های وحشی لیلیوم این نوع بذور را تولید می کنند .این بذور ابتدا یک دوره سرمایی چند ماهه برای جوانه زنی نیاز دارند و سپس یک دوره گرمایی برای تولید پیازچه و دوباره یک دوره سرمایی بلند برای جوانه زنی این پیازها .انواع وحشی و هیبرید مارتاگون از انواعی هستند که این بذور را تولید می کنند .این تصویر پیازچه های تقریباً یک ساله لیلیوم مارتاگون را نشان می دهد برخی از بذر ها تازه شروع به جوانه زنی کرده اند بعد از یک سال !
   
   

برای افراد مبتدی انواع آسیاتیک و ترومپت یا شیپوری مناسب می باشند چون هم سریعتر رشد کرده و گل می دهند هم نسبت به قارچ ها مقاوم تر از انواع اورینتال می باشند انواع آسیاتیک رنگهای جالبی داشته و تنوع رنگی بیشتری هم دارند و انواع ترومپت در مقابل بیماری ها مقاومت بیشتری از خود نشان می دهند .

خاک مناسب برای بیشتر انواع لیلیوم خاکی اسیدی وغنی با زهکشی بسیار خوب می باشد این مورد برای بذور و پیازچه ها اهمیت بیشتری دارد از خاکهایی که دارای خاک برگ و مقداری پرلیت یا ورمیکولیت یا ماسه است می شود استفاده کرد .

هرگز بذور تازه جوانه زد را در مقابل افتاب شدید قرار ندهید و خاک همیشه باید دارای رطوبت کمی باشد و نباید کاملا خشک شود و از آب دادن زیاد هم باید پرهیز شود چون گیاهچه های کوچک و حتی پیازچه های بزرگ به آب زیاد حساس می باشند .

نظر یا سوالی داشتید صبر نکنید !